Έτσι ξεκινήσαμε … This is how we begun…

7 χρόνια ΕΜΣΤ!
Οκτώβριος 2000, η πρώτη μας έκθεση Σύνοψις 1- Επικοινωνίες. Η Καλλιρρόης πλημμύρισε κόσμο και η Αθήνα αποκτούσε το δικό της μουσείο σύγχρονης τέχνης που της έλειπε επί δεκαετίες.

7 years EMST!
October 2000, our inaugural exhibition Synopsis 1 – Communications. Kallirrois was flooded with people and Athens was obtaining her own museum of contemporary art which was missing for decades.


Απόσπασμα από την εκπομπή της Κατερίνας Ζαχαροπούλου, Επίδειξη Τέχνης, 2000 (21’03’’), © ΕΡΤ Α.Ε. / Extract from Katerina Zacharopoulou’s show, Epidixi Technis, 2000 (21’03’’), © ΕRT S.A.

Βλέποντας τα πράγματα από κοντά Looking at things closely

Χρώμα, σχήμα, υφή, λεπτομέρεια
Τα μικρά παιδιά καταλαβαίνουν ότι η γλώσσα της τέχνης είναι η ίδια, τα μέσα αλλάζουν.

Colour, shape, texture, detail
The children understand that the language of art is the same, the media change.



Βίντεο που γύρισαν τα παιδιά στο εκπαιδευτικό εργαστήρι της έκθεσης Βιντεογραφίες (Νοέμβριος 2005)

Video shot by the children in the educational workshop of the exhibition Videographies (November 2005)

Γράμμα στον καλλιτέχνη Letter to the artist

My dear Do Ho Suh, I like your work very much! It is like a flying staircase hoverin in the air. The staircase, the handrail, the plugs, the small columns, the light above all is very beautiful. It is like paradise. You go up the staircase and up you find yourself in a very beautiful place and you want to stay up there forever. Also, intense is your colour the pink it is joyful and symbolizes love! And it is my favourite colour!
I will be waiting for your letter!
With lot’s of love
Your admirer
Thanos Stampolakis

Τα παιδιά προνομιούχοι θεατές της σύγχρονης τέχνης;

Ένα γράμμα από το μικρό μαθητή του 13ου Δημοτικού Σχολείου Νίκαιας, Θάνου Σταμπολάκη, που επικοινωνεί απευθείας με τον Κορεάτη καλλιτέχνη Ντο Χο Σου.
Διαπολιτισμοί, ΕΜΣΤ 2004.


The children priviledged spectators of contemporary art?

A letter from a small pupil of the 13th Elementary School of Nikea, Thanos Stampolakis, who communicates directly with the Korean artist Do Ho Suh.
Transcultures, EMST 2004.

Τι μουσεία θέλουμε σήμερα; What museums do we want today?

Εκλεκτισμός ή πολιτισμική πολυμορφία; Μπορεί και πώς αντιτάσσεται κανείς στην επικρατούσα εκθεσιακή πρακτική του πολιτισμικά καθιερωμένου και δημοφιλούς, με προφανές το δέλεαρ της επισκεψιμότητας και το οικονομικό κίνητρο; Πώς πρέπει να αναπτυχθεί σήμερα μια νέα μουσειακή πολιτική; Αυτά και άλλα ερωτήματα συζητήθηκαν από έλληνες και άλλους ευρωπαίους διευθυντές Μουσείων και υπεύθυνους ιδρυμάτων στην εσπερίδα, στην οποία προσκληθήκαμε από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού το βράδυ της περασμένης Τρίτης στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας. Μιλώντας για τη σύγχρονη τέχνη, η αρχική διαπίστωση που τέθηκε στο τραπέζι, δεν αρκεί από μόνη της για να ερμηνεύσει φαινόμενα όπως, η ολοένα αυξανόμενη τις δυο τελευταίες δεκαετίες εμφάνιση σε μουσεία, μπιενάλε και άλλες διεθνείς διοργανώσεις μη ευρωπαίων καλλιτεχνών, ή η μεγάλη κινητικότητα καλλιτεχνών από τις περιφέρειες προς τα κέντρα (και το αντίστροφο), όπου εισάγουν ή παράγουν έργα in situ, και διεκδικούν την αναγνώριση και την προσέλκυση του ενδιαφέροντος ενός υπερεθνικού κοινού. Η αρχή είχε γίνει στο Παρίσι το 1989 με την ενδιαφέρουσα και αμφιλεγόμενη έκθεση του Jean-Hubert Martin Les Magiciens de la terre στο Κέντρο Ζορζ Πομπιντού, που έφερε στο προσκήνιο μια νέα γεωγραφία καλλιτεχνικής παραγωγής, άγνωστης έως τότε. Η συζήτηση για τον καλλιτεχνικό και πολιτισμικό αντίκτυπο της παγκοσμιοποίησης ανοίγει για τα καλά στο χώρο των μουσείων και κέντρων σύγχρονης τέχνης. Η ίδρυση του Ηaus der Kulturen der Welt στο Βερολίνο την ίδια χρονιά, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, που ανέδειξε, μέσα από διαπολιτισμικές συνεργασίες, πειραματικές αναζητήσεις σύγχρονων καλλιτεχνών από την Λατινική Αμερική, την Ασία και τον Αραβικό κόσμο.Ας κρατήσουμε μια κριτική ματιά. Η ανάγκη επανεξέτασης του δυτικοκεντρισμού στη μουσειακή πολιτική απελευθερώνει δημιουργικές δυνάμεις, ανοίγει νέα καλλιτεχνικά μέτωπα, εμπλουτίζει την πολιτισμική μας γνώση και εμπειρία. Από την άλλη μεριά, η διεύρυνση της καλλιτεχνικής αγοράς φέρνει μια νέα οικονομική διάσταση, που όμως δεν θα πρέπει να υπαγορεύσει καθ’οιονδήποτε τρόπο εκθεσιακές πολιτικές και μουσειακούς προγραμματισμούς. Μέσα από αυτά και άλλα ερωτήματα το ΕΜΣΤ από το ξεκίνημά του χάραξε μια ξεκάθαρη πολιτική πολιτισμικού πλουραλισμού και κυρίως διαπολιτισμικού διαλόγου έργων και καλλιτεχνών. Στη διασταύρωση και τη διατομή των πολιτισμών αναζητεί την αναγνώριση της διαφορετικότητας και την ενότητα.

Eclectism or cultural polymorphy? Could and how would one be opposed against the dominant exhibition practice of the cultural established and popular, with obvious the lure of attracting a large audience and the financial motive? How should a new museum policy develop today? These and other questions were discussed by Greek and other European museum directors and heads of institutions in the evening symposium in which we were invited by the Hellenic Foundation for Culture last Tuesday at the Byzantine Museum of Athens. Speaking about contemporary art, the initial ascertainment that was set on the table, is not enough on its own to interpret phenomena such as the continuously increasing over the last couple of decades appearance in museums, Biennials and other international organisations of non European artists, or the large mobility of artists from the peripheries to the centres (and the opposite), where they import or produce works in situ, and claim the recognition and the attraction of interest of an over-national public. The beginning was made in Paris in 1989 with the interesting and controversial exhibition of Jean-Hubert Martin Les Magiciens de la terre at the Centre Georges Pompidou which brought in the foreground a new geography of artistic production, unknown until then. The discussion on the artistic and cultural impact of globalisation opens up for good in the area of museums and centres of contemporary art. The foundation of Haus der Kulturen der Welt in Berlin the same year, is a characteristic example which revealed, through transcultural collaborations, experimental quests of contemporary artists from Latin America, Asia and the Arab world. Let’s keep a critical look. The need for re-evaluation of west-centrism in museum policy releases creative forces, opens up new artistic fronts, enriches our cultural knowledge and experience. On the other hand, the expansion of the artistic market brings a new economic dimension, which should not however dictate in any way, exhibition policies and museological programming. Through these and other questions the EMST designed from its beginning a clear policy of cultural pluralism and mainly transcultural dialogue of works and artists. In the crossing and the intersection of cultures it seeks the recognition of difference and unity.

Images:
Kimsooja, Bottari, 2000, “Partage d’exotismes”, V Lyon Biennale, view of the installation. Courtesy of the artist

Shirin Neshat, Fervor, 2000 video installation shown in the exhibition Synopsis 2 – Theologies (EMST 2002). Courtesy of the Dakis Ioannou Collection, Athens

Εκτός στην Ελευσίνα Off Site at Elefsis

Εγκαινιάστηκε την Παρασκευή το βράδυ στην Ελευσίνα η έκθεση Νίκος Κεσσανλής. Από την ύλη στην εικόνα, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ελευσίνας «Λ. Κανελλόπουλος», μία ευσύνοπτη αναδρομικού χαρακτήρα έκθεση με έργα από τις συλλογές του ΕΜΣΤ.
(φωτο: Στ. Σχιζάκης)

On Friday night the exhibition Nikos Kessanlis, From matière to the image was inaugurated in the Cultural Centre of the Municipality of Elefsis “L. Kanellopoulos”, a retrospectively compendious exhibition with works from the EMST collections.

(photo: St. Schizakis)

Χειρονομίες

Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Νίκου Κεσσανλή στην Καίτη Φράγκου, εκπομπή Αrτ Φιλ, Seven X, 8/5/1996

«Εχω τα στοιχεία της άγριας ζωγραφικής» "I have the elements of savage painting"

«Όλα αυτά τα χρόνια ανακάλυψα ότι εγώ ο ίδιος είμαι φτιαγμένος από ορισμένα ερωτήματα και έπρεπε να δώσω ορισμένες απαντήσεις. Δηλαδή, τι είναι η ζωγραφική; Από πού αρχίζει; Σε ποιο σημείο είναι προβληματισμένη, σε ποιο δεν είναι; Όταν εμφανίζεται μια καινούργια σκέψη τι είναι αυτό που τη χαρακτηρίζει; Βάζω στη σειρά αυτές τις ερωτήσεις και ανακαλύπτω ότι υπάρχουν δύο πράγματα στη δουλειά μου που τη χαρακτηρίζουν, σαν να πρόκειται για έναν άνθρωπο κομμένο στα δύο. Ιδιαίτερα τώρα με την προετοιμασία των εκθέσεων προβάλλεται περισσότερο καθαρά, επειδή χρειάζεται να ξαναδώ παλαιότερα έργα μου. Η δουλειά μου κινείται σε δύο πόλους: από τη μια η λατρεία για τη ματιέρα, το φτιάξιμο ενός έργου, και από την άλλη η διάθεση να μη μεταχειρίζομαι τη ματιέρα, να είναι μια άυλη ζωγραφική ­ αν είναι δυνατόν να την αποκαλέσουμε άυλη ζωγραφική».

Απόσπασμα από συνέντευξη του Νίκου Κεσσανλή στον Τάκη Μαυρωτά
«Εχω τα στοιχεία της άγριας ζωγραφικής», εφ. Το Βήμα, 20 Ιουνίου 1997


Η έκθεση Νίκος Κεσσανλής. Από την ύλη στην εικόνα που διοργανώνει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης σε συνεργασία με το Δήμο Ελευσίνας εγκαινιάζεται την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου.



“Over the years I discovered that I was myself made of certain questions to which I had to come up with certain answers. Like, what is painting? Where does it start? At which points is it problematic, at which is it not? When a new thought appears, what is it that marks it out? I got these questions straight in my head and realized there are two things in my work that mark it out, as though it were a person cut in two. It’s especially obvious now during the preparations for the exhibitions, because I need to take a new look at my older works. My work centres on two poles: a love of matière and shaping a work, on the one hand, and on the other a disposition not to treat the matière, but to make an immaterial painting, if you can call it immaterial painting.”

Extract from an interview given by Nikos Kessanlis to Takis Mavrotas
“I have the elements of a savage painting”, To Vima, June 20, 1997


The exhibition Nikos Kessanlis. From matière to the image which is organized by the National Museum of Contemporary Art in collaboration with the Municipality of Elefsis will be inaugurated on Friday, October 5.