Στο άρθρο Montage and Architecture του 1938, ο Σεργκέι Αϊζενστάιν δυσκολεύεται να φανταστεί ένα κινηματογραφικό μοντάζ ενός αρχιτεκτονικού συμπλέγματος πιο λεπτεπίλεπτα σκηνοθετημένο από αυτό που τα πόδια μας δημιουργούν περπατώντας ανάμεσα στα μνημεία της Ακρόπολης. Παρομοιάζει την αρχιτεκτονική με τον κινηματογράφο ως προς την ικανότητα της να κατασκευάζει οπτικές γωνίες και να δημιουργεί ακολουθίες εικόνων, χρησιμοποιώντας πολυάριθμα παραδείγματα.
Αυτή η σχέση αρχιτεκτονικής και κινηματογράφου διακρίνεται ξεκάθαρα στο έργο του Γιώργου Δρίβα, όπου το κάδρο πάντα ορίζεται από αρχιτεκτονικά στοιχεία.
Τα κτήρια αφήνουν ανοίγματα από όπου οι χαρακτήρες των έργων παρατηρούν την πόλη...
...ανοίγματα από όπου κάποιος μπορεί να παρατηρήσει τους χαρακτήρες...
Ή άλλα κτήρια…
…και καμιά φορά τον ουρανό
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment