Εκδηλώσεις στο πλαίσιο της έκθεσης "Διευρυμένες οικολογίες"

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης σας προσκαλεί σε τρεις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν την 1η και 3η Οκτωβρίου, 2009 στο πλαίσιο της έκθεσης Διευρυμένες Οικολογίες. Προσεγγίσεις σε μια εποχή κρίσης
Επιμέλεια: Δάφνη Βιτάλη
Διάρκεια: 12/06 – 4/10/2009

1 Οκτωβρίου 2009
7 μ.μ. Δράση της ομάδας Αστικό Κενό με τίτλο Το Μονοπάτι. Για το δικαίωμα στο χώρο και στην πόλη.
8:30 μ.μ. Προβολή της ταινίας Unisol project one: 7Athens24 της ομάδας intothepill.

3 Οκτωβρίου 2009
Εκδρομή στην Πάρνηθα για να επισκεφτούμε το έργο του Απόστολου Καραστεργίου Άτιτλο (ΥΔ 825).

Ακολουθούν αναλυτικές πληροφορίες για την κάθε εκδήλωση.

Πρόσκληση σε συμμετοχή

Αστικό Κενό
Το Μονοπάτι. Για το δικαίωμα στο χώρο και στην πόλη.

Η ομάδα Αστικό Κενό καλεί σε συμμετοχή και προτείνει την δημιουργία ανεμπόδιστων διελεύσεων μέσα από τις επιμέρους θεσμικές ιδιοκτησίες στο οικοδομικό τετράγωνο όπου στεγάζεται προσωρινά το ΕΜΣΤ με την χάραξη ενός μονοπατιού. Σας προσκαλούμε να περπατήσετε στο μονοπάτι την 1η Οκτωβρίου 2009. Το σημείο αφετηρίας είναι ο Σταθμός του Μετρό Ευαγγελισμός, στην έξοδο Ριζάρη, στις 7.ΟΟ μ.μ. Θα σας παρακαλούσαμε να συγκεντρωθείτε στο χώρο στις 6:45 καθότι η δράση θα ξεκινήσει στις 7 ακριβώς.

Η δράση της ομάδας Αστικό Κενό αφορά την επανοικειοποίηση του οικοδομικού τετραγώνου που ορίζεται από τους δρόμους Β. Σοφίας, Ριζάρη, Β. Κωνσταντίνου, Β. Γεωργίου και Ρηγίλλης. Η περιοχή αποτελείται από ιδιοκτησίες με θεσμικό και δημόσιο χαρακτήρα που έχουν απευθείας πρόσβαση από το δρόμο: Λέσχη Αξιωματικών/ ΓΕΣ, Πολεμικό Μουσείο, Βυζαντινό Μουσείο, ΕΜΣΤ (προσωρινά), Ωδείο Αθηνών, Αρχαιολογικός Χώρος (Λύκειο Αριστοτέλη), Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου, Σταθμός Polis Park. Πρόκειται για μια παράθεση ανεξάρτητων δημόσιων χώρων με διαφορετικές λειτουργίες, σε επαφή, όπου η ελεύθερη πρόσβαση και κίνηση, το δημόσιο, περιορίζεται εντός της κάθε εδαφικής επικράτειας. Η διέλευση διαμέσου των «νησίδων» αυτών δεν είναι εφικτή λόγω της περίφραξης. Στον κατακερματισμένο αυτό δημόσιο χώρο συναντά κανείς άστεγους, μετανάστες, παιδιά με πατίνια, μπρέικ ντάνσερ, μαθητές και επισκέπτες αλλά και περιβάλλοντα ηχητικής ηρεμίας και ανεξέλεγκτης φύσης. Ένα κολάζ τοπίων και ανθρώπων, πολλά ασύνδετα δίκτυα σχέσεων, αισθημάτων και εντυπώσεων. Το μονοπάτι ενοποιεί το χώρο συλλέγοντας τις αντιφατικές δυνάμεις εν είδη μιας νέας συναισθηματικής τοπογραφίας, δημιουργώντας έναν νέο εκτεταμένο δημόσιο χώρο και προτείνοντας την επαναδιατύπωση ενός συλλογικού τρόπου ζωής.

Πρόσκληση σε προβολή

Intothepill
Unisol project one: 7Athens24

Σας προσκαλούμε την Πέμπτη 1 Οκτωβρίου στις 8:30μ.μ. να παρακολουθήσετε το ντοκιμαντέρ Unisol project one: 7Athens24 της ομάδας Intothepill και να πιούμε ένα ποτήρι κρασί. Το έργο προβάλλεται πάνω στο κτίριο του Ωδείου Αθηνών και πραγματοποιήθηκε για την έκθεση Διευρυμένες οικολογίες. Διάρκεια 21 λεπτά.

[… Μπορεί να φανεί σε πολλούς αστείο να πεις ότι αν το 6 ήταν 9, το σύμπαν θα ήταν διαφορετικό κι όμως, όταν μιλάμε για λάθος, μιλάμε πάντα για αριθμούς. Η γλώσσα… οι λέξεις δεν υπόκεινται σε λάθη, οι αριθμοί αντιθέτως…]
Πώς δυο πλημμυρισμένα υπόγεια εκκινούν τον νοσογόνο κύκλο στην περιοχή του Μεταξουργείου; Συνδέεται η γνώση με τη βία; Τι κρύβει στ’ αλήθεια το πανό που καλύπτει το εγκαταλειμμένο κτίριο του ΙΚΑ στην οδό Πειραιώς; Πώς εξηγείται η αύξηση των μικροπωλητών στην πλατεία Βικτωρίας και στην οδό Πατησίων; Ποιοι γνώριζαν ότι η μετάλλαξη του γονιδίου DRD4 θα άλλαζε τον επιχειρηματικό χάρτη του κέντρου; Μπορεί ο τριγωνισμός της πλατείας Κάνιγγος να είναι η αιτία της κοινωνικής ανυπακοής; Γιατί υπάρχει η πινακίδα που ακτινοβολεί στην πλατεία Κουμουνδούρου; Ποια είναι η αιτία για τις «αυτοκτονίες» μεταναστών στο «στοιχειωμένο» ρέμα της οδού Πέτρου Ράλλη; Μήπως πρόκειται για ένα καλοστημένο σχέδιο που σκοπό έχει την αλλαγή του πεπρωμένου μιας πόλης;
Οι απορίες καθοδηγούν και εξουσιάζουν. Η Unisol ερευνά και αποκαλύπτει.
Τις αρχές που καταπατήθηκαν, τα σφάλματα που συγκαλύφθηκαν, τα δεδομένα που διαστρεβλώθηκαν οδηγώντας σε ανισορροπία και παρακμή το κέντρο της Αθήνας. Σε σίγουρη αποτυχία την εφαρμογή κάθε σχεδίου σωτηρίας του.
7ATHENS24: Οι απαντήσεις που θα σημάνουν το τέλος της κάθε αυταπάτης.

Μέσω του πειραματικού ερευνητικού εργαστηρίου της UNISOL συγκεντρώνουμε στοιχεία, ντοκουμέντα και ιδέες για να τα χρησιμοποιήσουμε με διάφορους επικοινωνιακούς τρόπους, έτσι ώστε να θέσουμε ερωτήματα, και να αντιδράσουμε στις προβληματικές δομές της σύγχρονης κοινωνίας. Κάνουμε προβλέψεις για μελλοντικές εξελίξεις, αφυπνίζοντας, ευαισθητοποιώντας αλλά και προκαλώντας το κοινό στο οποίο απευθυνόμαστε.

Στο πρόσφατο έργο 7athens24 αναφερόμαστε στον ρατσισμό, στην οικονομική κρίση, την εγκληματικότητα, την υποβάθμιση περιοχών, θέματα που δημιουργούν την δυστοπία της σύγχρονης Αθήνας. Προσπαθούμε να δώσουμε πιθανές εξηγήσεις για την ραγδαία αύξηση των φαινομένων αυτών ακολουθώντας αρκετά ανορθόδοξες και παράτολμες θεωρίες, οικειοποιούμενοι τη γλώσσα του "συνωμοσιολογικού ντοκιμαντέρ".

Για το intothepill: Λίνα Θεοδώρου, Γιάννης Ισιδώρου, Γιάννης Γρηγοριάδης

Πρόσκληση σε εκδρομή

Απόστολος Καραστεργίου
Άτιτλο (ΥΔ 825)

Σας προσκαλούμε το Σάββατο 3 Οκτωβρίου σε μια εκδρομή στην Πάρνηθα για να επισκεφτούμε το έργο του Απόστολου Καραστεργίου Άτιτλο (ΥΔ 825), 2009, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της έκθεσης Διευρυμένες οικολογίες.

Στο έργο Άτιτλο (ΥΔ 825) το «ιδεώδες», προστατευόμενο τοπίο του Εθνικού Πάρκου της Πάρνηθας, εμβολίζει προσωρινά το σκηνοθετημένο αστικό τοπίο και αντίστροφα. Για το έργο αυτό αποτύπωσα τα τέσσερα στιγμιότυπα που αντιστοιχούν στις συντεταγμένες των γωνιών του κτιρίου του Ωδείου Αθηνών και τα μετέφερα σε τέσσερα σημεία που ορίζουν ίση επιφάνεια στη θέση Μόλα, στο δάσος της Πάρνηθας. Αντίστοιχα, τα στιγμιότυπα του δάσους τοποθετήθηκαν στις γωνίες του Ωδείου. Με αυτή την επέμβαση επιδιώκω μια μετανάστευση στοιχείων από δύο τελείως διαφορετικά περιβάλλοντα σχολιάζοντας ζητήματα χαρτογράφησης και ορισμού του φυσικού και του αστικού τοπίου.
Απ. Κ.

Αναλυτικό πρόγραμμα εκδρομής:
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

13:00
Συνάντηση στo parking του καταφυγίου Μπάφι.

13:15
Πεζοπορία στο χαραγμένο μονοπάτι για την περιοχή Μόλα.
(Διάρκεια: 60 λεπτά)

14:15-15:30
Ξεκούραση

15:30
Αναχώρηση για επιστροφή στο καταφύγιο Μπάφι από την άσφαλτο.
(Διάρκεια: 45 λεπτά)

16:15
Προαιρετική παραμονή στο καταφύγιο Μπάφι για καφέ ή φαγητό.

Απαραίτητα για την εκδρομή:
Να έχετε μαζί σας νερό, αθλητικά παπούτσια, μακρυμάνικο και ανάλογα με τον καιρό αδιάβροχο jacket ή γυαλιά και καπέλο.

Όσοι επιθυμούν να συμμετέχουν στην εκδρομή θα πρέπει να φροντίσουν την μετάβασή τους στο Μπάφι με ιδιωτικό αυτοκίνητο.

Ο Christophe Roy στο ΕΜΣΤ Christophe Roy at EMST

Από την συναυλία στον χώρο Νέων Μέσων του ΕΜΣΤ την Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου που ο Γάλλος βιολοντσελίστας Christophe Roy εκτέλεσε δυο έργα του συνθέτη I.Ξενάκη.

From the concert in the EMST media lounge on Tuesday the 15th of September where the French cellist Christophe Roy performed two works by the composer I. Xenakis



Nomos Alpha

Kottos

Στη Σιρίν Νεσάτ ο Αργυρός Λέοντας! Το Shirin Neshat the Silver Lion!

Η εικαστικός Σιρίν Νεσάτ απέσπασε τον Αργυρό Λέοντα στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας για τη σκηνοθεσία της ταινίας "Γυναίκες Δίχως Άντρες" ("Women Without Men" - "Zanan-e Bedun-e Mardan").

Τον Μάρτιο του 2009 το ΕΜΣΤ πραγματοποίησε την έκθεση "Γυναίκες χωρίς άντρες". Αυτός ο κύκλος έργων της Σιρίν Νεσάτ που αποτελείται από πέντε βιντεοεγκατάσεις, βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Ιρανής συγγραφέως Σαρνούς Παρσιπούρ, απαγορευμένο στο Ιράν από το 1989. Οι βιντεοεγκαταστάσεις αυτές παρουσιάζουν την ιστορία των πέντε γυναικείων χαρακτήρων του μυθιστορήματος: Μαχντόχ, Ζαρίν, Μουνίς, Φαεζέ και
Φαρόχ Λαγκά.

Artist Shirin Neshat received the Silver Lion in the 66th Venice Film Festival for directing the movie "Women Without Men" - "Zanan-e Bedun-e Mardan")

In March 2009 EMST realized the exhibition "Women Without Men". This cycle of works by Shirin Neshat, is based on Shahrnush Parsipur’s novel of the same name,which is banned in Iran since 1989. The five video installations (Mahdokht, Zarin, Munis, Faezeh
and Farokh Legha) tell the stories of the five female characters in the novel.

Το ISEA 2009 και η εμπορευματοποίηση της διεπιστημονικής τέχνης και γνώσης;

Στα τέλη Αυγούστου, βρέθηκα στο Μπέλφαστ για την 15η διοργάνωση του διεθνούς συμποσίου για την ηλεκτρονική τέχνη, ISEA. Από τα γνωστότερα και παλαιότερα συνέδρια του χώρου, το ISEA ξεκίνησε το 1988 στην Ολλανδία αλλά λίγα χρόνια μετά απέκτησε “μετακινούμενο” χαρακτήρα. Ταξιδεύοντας κάθε φορά σε άλλη πόλη και με άλλους διοργανωτές, το ISEA στόχευε όχι μόνο να παρουσιάσει το πρωτοπόρο και διεπιστημονικό έργο ατόμων που εργάζονται στην τέχνη, την τεχνολογία και την επιστήμη, αλλά και να απευθυνθεί σε διαφορετικές τοπικές κουλτούρες και να επηρεαστεί από αυτές.

Στο Μπέλφαστ φέτος (ένα μικρότερο τμήμα φιλοξενήθηκε στο Δουβλίνο οπού δυστυχώς όμως δεν πήγα για να έχω κάποια άποψη), τη διοργάνωση ανέλαβε το University of Ulster και οι δράσεις, ομιλίες, εκθέσεις και performances, φιλοξενήθηκαν σε διαφορετικά σημεία της πόλης. Οι μικρές πόλεις έχουν πάντα κάτι ωραίο για τα συμπόσια αλλά και τις εκθέσεις. Οι αποστάσεις είναι μικρές, η ατμόσφαιρα πιο ζέστη και ο κόσμος είναι πιο εύκολο να γνωριστεί, να συζητήσει και να γεννηθούν έτσι νέες συνεργασίες. Τι γίνεται όμως όταν τελικά αυτό το στοιχείο καταλήγει να γίνεται και το πρωτεύον για μία μεγάλη διοργάνωση όπως το ISEA; Όταν ο περισσότερος κόσμος που παραβρίσκεται στο συνέδριο δε φεύγει με έντονες εντυπώσεις από ομιλίες, παρουσιάσεις ή εκθέσεις αλλά με την ικανοποίηση ότι είδε φίλους ή γνώρισε νέο κόσμο με ενδιαφέρουσες ιδέες; Σίγουρα έχει σημασία αυτό το κομμάτι, αλλά τι επιδιώκει τελικά μία διοργάνωση ενός συνεδρίου και μίας έκθεσης σήμερα;

Η αίσθηση μου από το φετινό συνέδριο επιβεβαιώνει την εικόνα της κρίσης των φεστιβάλ και των μεγάλων διοργανώσεων. Το ISEA για να “επιβιώσει” οικονομικά μάλλον, φαίνεται να επέλεξε να διαμορφώσει ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα με 10 τουλάχιστον ομάδες πάνελ να τρέχουν παράλληλα κατά τη διάρκεια της ημέρας και τη συνολική συμμετοχή αν υπολογίζω κάλα τουλάχιστον 300 ομιλητών! Τα νούμερα αυτά εξασφάλισαν την απαιτούμενη υποστήριξη καθώς υπήρχε κόστος συμμετοχής. Οπότε, με απλά λόγια όλοι όσοι είμαστε εκεί καλύπταμε όλα μας τα έξοδα επενδύοντας σε αυτό που περιμέναμε να ακούσουμε, να δούμε. Και το πρόγραμμα ήταν πολλά υποσχόμενο... Μόνο που δεν υπήρχε ο χρόνος να δεις πάρα το ένα δέκατο κάθε φορά. Στη εποχή της «οικονομίας της προσοχής», του attention economy και του spam culture, τα συνέδρια φαίνεται να παρασύρονται από το ίδιο φαινόμενο. Καταιγισμός πληροφορίας. Click and go….Με τον ίδιο τρόπο που κανείς προσπαθεί να βρει το σωστό βίντεο στο YouTube, ή ενδιαφέροντα σχόλια στο twitter και στο facebook, έτσι προσπαθεί να εντοπίσει και ενδιαφέρουσες ομιλίες στα συνέδρια. Γρήγορα ... Μπαινοβγαίνει στις αίθουσες μαντεύοντας συχνά από ένα τίτλο και ένα όνομα μόνο γιάτι συχνά περεταίρω πληροφορίες δεν παρέχονται. Μετά πάντα νιώθει ότι μάλλον έχασε αυτό που “άξιζε”. Και οι ομιλητές επίσης νιώθουν ότι μάλλον σε κάποιο άλλο πάνελ κάποιοι θίγουν πιο ενδιαφέροντα ζητήματα.

Τελικά, όλοι εμείς που επιλέξαμε να είμαστε εκεί, που επιλέξαμε να παράσχουμε «περιεχόμενο» στο συνέδριο, που επιλέξαμε να επενδύσουμε και οικονομικά σε αυτό, για ποιο λόγο είμαστε στο Μπέλφαστ, αν δε μπορούμε καν να το παρακολουθήσουμε; Ποιος ο ρόλος των θεσμών σήμερα; Να προσφέρουν ένα κέλυφος χωρίς άποψη που όμως φιλοξενεί πολλές ενδιαφέρουσες απόψεις χωρίς πραγματικά να τις στηρίζει; Γιατί φυσικά και υπήρχαν πολλές σημαντικές τοποθετήσεις και παρουσιάσεις ερευνητικού ή καλλιτεχνικού έργου που σπάνια πετυχαίνει κανείς.Επίσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν οι παρεμβάσεις των προσκεκλημένων ομιλητών όπως των Ubermorgen, καλλιτεχνών – ακτιβιστών στο διαδίκτυο ή του πρωτοπόρου σχεδιαστή Waldemeyer . Όπως και τα “ειδικά” πάνελ που είχαν προταθεί από καλλιτέχνες και θεωρητικούς που σίγουρα άξιζαν καθώς έθιγαν ζητήματα σχετικά με τα εικονικά περιβάλλοντα, την αγορά και τα νέα μέσα, το ανοιχτό λογισμικό, τις παρεμβάσεις στην πόλη, τα “λειτουργικά ρούχα”. Το προβλήμα απλώς πάντα ήταν η επικάλυψη, με εξαίρεση τους προσκεκλημένους -keynote - ομιλητές. Οπότε, δύσκολα αποκτούσες ολοκληρωμένη εικόνα για κάποιο από τα ζητήματα που θίγονταν.

Το πρόγραμμα των εκθέσεων ήταν επίσης αρκετά μεγάλο και το είχε επιμεληθεί η Kathy Rae Huffman που εργάζεται πολλά χρόνια πλέον στο χώρο της ψηφιακής τέχνης. Τα έργα που επελέγησαν προέκυψαν, όπως και οι ομιλίες, από το κάλεσμα συμμετοχής της διοργάνωσης και έτσι σε κάποιο βαθμό οι θεματικές ήταν κοινές σύμφωνα με τους άξονες ενδιαφέροντος του ISEA. Η παρακολούθηση, η αλληλεπίδραση σε διαφορετικά περιβάλλοντα, ο μετανθρωπισμός, το διαδραστικό φίλμ και οι νέοι τρόποι αφήγησης, η κριτική και η αντίσταση μέσα από την τέχνη, η σχέση πραγματικού και εικονικού χώρου, όλα αυτά ήταν στοιχεία που υπήρχαν έντονα στην έκθεση που μοιραζόταν σε 4 βασικούς χώρους στο Μπέλφαστ και ένα μικρότερο τμήμα της ήταν στο Δουβλίνο. Η έκθεση θα μπορουσαμε να πουμε ότι έδινε ένα στιγμα για τη σημερινή κατάσταση, τις προβληματικές, την αισθητική αλλά και τις ανάγκες που χαρακτηρίζουν το χώρο της ψηφιακής δημιουργίας.

Προσωπικά μου άρεσε ιδιαίτερα το αφιέρωμα στις παρεμβάσεις καλλιτεχνών σε εικονικά περιβάλλοντα και τα κοινωνικά μέσα και στις μορφές κριτικής αντίστασης που διαμορφώνουν αυτές οι πρωτοβουλίες. Ανάμεσα σε αυτά, αξίζει να αναφερθεί ότι ήταν και το Folded in των Personal Cinema & Erasers από την Ελλάδα. Επίσης, κάτι που με αιφνιδίασε ευχάριστα ήταν ότι υπήρχαν αρκετοί συμμετέχοντες από την Ελλάδα. Αρκετοί από εμάς ήμαστε από το Εργαστήριο Νέων Τεχνολογιών του ΕΜΜΕ αλλά συναντήσαμε και άλλους καλλιτέχνες και θεωρητικούς που κινούνται ανεξάρτητα ή σχετίζονται με πανεπιστήμια στο εξωτερικό . Ίσως πάρα τις δυσκολίες που διαφαίνονται στο χώρο, κάτι να πηγαίνει να γίνει καλά τελικά. Αρκεί να διαφύγουμε των κινδύνων που κυνηγάνε την ψηφιακή τέχνη στις άλλες χώρες… γιατί ο διεπιστημονικός χαρακτήρας της είναι αυτός ακριβώς που φαίνεται να οδηγεί στη διαμόρφωση μία νέας ιδιότυπης αγοράς η οποία τελικά στηρίζεται στη διάθεση και την αγωνία όλων μας να συμμετέχουμε…

CROSS-KOREA: Come Join Us, Mr. Orwell! Korean moving image from 1930s - 2009

scroll down for English


Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης εγκαινιάζει τη συνεργασία του με το διαδικτυακό Streaming Museum, με έδρα τη Νέα Υόρκη, με την online έκθεση CROSS-KOREA: Come Join Us, Mr. Orwell! Η έκθεση στο ΕΜΣΤ παρουσιάζεται από την 1 Σεπτεμβρίου έως τις 18 Οκτωβρίου 2009 και αποτελεί έναν από τους σταθμούς του διηπειρωτικού ταξιδιού της στις 7 ηπείρους.

Το Streaming Museum, που εγκαινιάστηκε το 2008, είναι ένα νέο υβριδικό μουσείο του 21ου αιώνα το οποίο παρουσιάζει σε πραγματικό χρόνο εκθέσεις στον κυβερνοχώρο και σε δημόσιους χώρους σε επτά ηπείρους. Το πρόγραμμά των εκθέσεων σχεδιάζεται από την ιδρυτική διευθύντρια του μουσείου Nina Colosi, σε συνεργασία με διεθνείς καλλιτέχνες και πολιτιστικά ιδρύματα. Το διαδικτυακό μουσείο διαθέτει πολιτιστικό υλικό γύρω από κοινωνικά και καλλιτεχνικά θέματα το οποίο προσφέρεται δωρεάν μέσω Internet.

Η έκθεση CROSS-KOREA : Come Join us Mr. Orwell! αποτελείται από τρία μέρη και είναι προϊόν συνεργασίας τριών πολιτιστικών ιδρυμάτων της Κορέας: του Korean Film Archives, του Nam June Paik Art Center, και του Art Center Nabi. Παρουσιάζει μία συλλογή έργων κινούμενης εικόνας (κινηματογράφο, βίντεο και CGI) της περιόδου 1930-2009 από κορεάτες σκηνοθέτες, βιντεοκαλλιτέχνες και καλλιτέχνες νέων μέσων, και πραγματοποιείται στο πλαίσιο των εγκαινίων της «Πόλης του Αύριο» (Tomorrow City), μιας ψηφιακής πόλης στο Incheon της Κορέας που θα αποτελέσει βήμα για νέες συμμετοχικές μορφές τέχνης.

Tο πρώτο μέρος, με τίτλο "Film and City: Seoul landscape, from Kyungsung to Seoul", σε επιμέλεια του Korean Film Archives, παρουσιάζει αποσπάσματα από κορεατικές κινηματογραφικές ταινίες της περιόδου 1930-1960, μέσα από τα οποία φαίνεται ο θαυμασμός αλλά και οι αντιδράσεις της κορεατικής κοινωνίας απέναντι στο μοντέρνο.

Το δεύτερο μέρος είναι μια επιλογή βίντεο του Nam June Paik Art Center με τίτλο "Nam June Paik: Electronic Performance". Η επιλογή αυτή αποτελείται από βίντεο που δημιούργησε ο Paik με το Video Synthesizer, μια δική του επινόηση που του επέτρεπε να επεξεργάζεται και να συνδυάζει εικόνες βίντεο, που συχνά προέρχονταν από συνεργασίες με σημαντικούς καλλιτέχνες τις εποχής του, όπως, μεταξύ άλλων, οι Joseph Beuys, Allan Kaprow, David Bowie και Allen Ginsberg.

Το τρίτο μέρος της έκθεσης, με τίτλο "Digilog(ue)", και σε επιμέλεια του Art Center Nabi, συμπεριλαμβάνει πρόσφατα έργα από τους κορεάτες καλλιτέχνες νέων μέσων Kim Joon, Hansol Huh, Joo Myoung Song, και Keryoon Han.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του Streaming Museum

The National Museum of Contemporary Art inaugurates its collaboration with the Streaming Museum, based in New York, with the online exhibition CROSS-KOREA: Come Join Us, Mr. Orwell! The exhibition presented at EMST from the 1st of September to the 18th of October will be one of the stations of its transcontinental journey to the 7 continents.

Streaming Museum is a new hybrid museum that presents multi-media exhibitions in cyberspace and public spaces on 7 continents. Launched January 29, 2008 by Nina Colosi, the museum is produced and broadcast in NYC, with exhibitions generated in collaboration with international cultural, educational, and public centers. Streaming Museum is conceived as a source of free cultural content and public service messaging on the environment, education and health, accessed via internet and in high visibility public locations.

The exhibition CROSS-KOREA: Come Join Us, Mr. Orwell! consists of three parts and is co-organised by three Korean cultural institutions: Korean Film Archives, Nam June Paik Art Center, and Art Center Nabi. It presents a selection of Korean moving image (cinema, video and cgi) of the period 1930-2009 from Korean cinematographers, videoartists and media artists, and it is realized in the framework of the opening of “Tomorrow City”, a digital city in Incheon, Korea, aiming at supporting new networked and participatory art forms.

The first part, titled "Film and City: Seoul landscape, from Kyungsung to Seoul", curated by the Korean Film Archives, presents excerpts from Korean movies filmed in the 1930s-1950s, illustrating the fascination and resistance against the modern period.

The second part is a selection of videos from Nam June Paik Art Center titled "Nam June Paik: Electronic Performance". This selection consists of videos created by Paik, using the Video Synthesizer, his invention that allowed him to manipulate and superimpose video images, often made in collaboration with other important artists of his era, like, among others, Joseph Beuys, Allan Kaprow, David Bowie and Allen Ginsberg.


The third part of the exhibition, with the title "Digilog(ue)", curated by Art Center Nabi, consists of recent works by the exceptional Korean media artist Kim Joon, Hansol Huh. Joo Myoung Song, and Keryoon Han.

For more information visit the Streaming Museum homepage