Friday, December 28, 2007

Το Ίδρυμα Άντζελο σε Χρόνο Ενεστώτα
The Angelo Foundation in Present Tense

Όπως είχε αναγγελθεί και μέσω του Facebook, στα εγκαίνια της έκθεσης Σε Ενεστώτα Χρόνο εγκαινιάστηκε και το Ίδρυμα Άντζελο, η νέα εγκατάσταση του Άγγελου Πλέσσα.

As was announced through Facebook, in the opening of the exhibition In Present Tense the Angelo Foundation was inaugurated, the new installation of Angelo Plessas.



Στους ιδρυτικούς σκοπούς του ιδρύματος αναφέρεται ότι προτίθεται να «δραστηριοποιηθεί σε πολιτιστικά και κοινωνικά θέματα, με μια σαφή έμφαση στο σύμπλεγμα πολιτισμός, τεχνολογία και μέλλον». Τα θέματα αυτά σχετίζονται με τη χρήση, τη μελέτη και την απενοχοποίηση του διαδικτύου ως μέσου επικοινωνίας και κοινωνικής διασύνδεσης καθώς και με την οργάνωση εκδηλώσεων με στόχο την προώθηση του ιδρύματος και των σκοπών του. Το ίδιο το ίδρυμα διοικείται από επταμελές διοικητικό συμβούλιο το οποίο αποτελείται από τον καλλιτέχνη και από έξι φανταστικά πρόσωπα, τους: Oliver Rollover, Rolland Percent, Leo Sky, Roy Avital, Bombs and the Boys, Vilma Page.

In its foundational aims it is mentioned that the Foundation intends to “be active in socio-cultural issues, with a clear focus on culture, the internet and future”. These issues are related to the use, study and dis-incrimination of the internet as a medium of communication and social interaction as well as with the organization of events which aim to promote the foundation and its goals. The foundation itself is administered by a seven member administrative board composed of the artist and six imaginary persons: Oliver Rollover, Rolland Percent, Leo Sky, Roy Avital, Bombs and the Boys, Vilma Page.




Όλα τα πρόσωπα αυτά βρίσκονται στο Facebook και προέρχονται από τις ιστοσελίδες και έργα στο διαδίκτυο του καλλιτέχνη, όπως:
http://www.angeloplessas.com/
http://www.thehistoryofadecadethathasnotyetbeennamed.com/
http://www.notonlypossiblebutalsonecessary.com/
http://www.melookingatyou.com/

All these persons are in Facebook and come from the artist’s websites and from his internet works, such as:
http://www.angeloplessas.com/
http://www.thehistoryofadecadethathasnotyetbeennamed.com/
http://www.notonlypossiblebutalsonecessary.com/
http://www.melookingatyou.com/



Στην έκθεση Σε Ενεστώτα Χρόνο, το Ίδρυμα Άντζελο παρουσιάζεται ως εγκατάσταση που θυμίζει μια σκηνής εκστρατείας μεσαιωνικού τύπου. Το σύνολο των αντικειμένων που παρουσιάζονται στην εγκατάσταση, μαζί με το θρόνο του ιδρυτή Άντζελο σε κεντρικό της σημείο, παραπέμπουν στη σκηνή ενός ιππότη σε πολεμική εκστρατεία. Από εκεί το ίδρυμα προωθεί τους σκοπούς του και προσελκύει υποστηρικτές.

In the exhibition In Present Tense, the Angelo Foundation is presented as an installation which resembles a medieval-style military tent. All of the objects in the installation, along with the centrally positioned throne of its founder Angelo, are reminiscent of a knight’s tent in a medieval military campaign. From there, the foundation promotes its aims and attracts supporters.





Ο θεατής καλείται να περάσει στο εσωτερικό της σκηνής, όπου θα γνωρίσει το δημιουργό της όχι προσωπικά αλλά μέσω της αισθητικής και της ιδεολογίας που ο ίδιος κηρύσσει, όπως συμβαίνει σε μια ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης (social networking) σαν το Facebook και το Myspace. Στο χώρο της εγκατάστασης υπάρχει έντυπο υλικό που ορίζει τους σκοπούς του ιδρύματος, παρουσιάζει τον ιδρυτή του (τον καλλιτέχνη) και τα φανταστικά διοικητικά στελέχη του.

The viewer is called upon to enter the interior of the tent, where he or she will meet its creator – not personally, but through the aesthetics and ideologies he proclaims – as is the case in social networking websites like Facebook and Myspace. Inside the installation there is printed material which defines the aims of the foundation, presents its founder (the artist) and its imaginary executive members.



Το πρόγραμμα εκδηλώσεων που θα οργανωθούν στο πλαίσιο του ιδρύματος θα ανακοινωθεί σύντομα.

The program with the events which will be organized in the framework of the foundation will be announced shortly.

Monday, December 24, 2007

Τρία ηχητικά έργα του καλλιτέχνη Χριστόδουλου Παναγιώτου στα πλαίσια της έκθεσης Σε Ενεστώτα Χρόνο, Νέοι Έλληνες καλλιτέχνες

Three sound pieces by the artist Christodoulos Panayiotou in the framework of the exhibition In Present Tense, Young Greek artists

Judy Garland: A biography
Το έργο αποτελεί την ταυτόχρονη αναπαραγωγή της πρώτης και της τελευταίας εκτέλεσης του τραγουδιού Somewhere over the rainbow από την Judy Garland. Η πρώτη εκτέλεση ηχογραφήθηκε για την ταινία Ο Μάγος του Οζ όταν η Garland ήταν 16 χρονών ενώ η δεύτερη ηχογραφήθηκε σε μια συναυλία στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης, λίγο πριν το θάνατο της τραγουδίστριας. Το έργο λειτουργεί ως εναλλακτική βιογραφία της δραματικής ζωής της Judy Garland. Ακόμα, το έργο αυτό αποτελεί και μια διαφορετική ανάγνωση όσων το γνωστό αυτό τραγούδι συμβολίζει.
Το έργο θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2008 μεταξύ 10:00-12:00 στον ραδιοφωνικό σταθμό KOSMOS 93.6


Judy Garland: A biography
This sound work is the simultaneous reproduction of the first and last version of the song Somewhere over the rainbow by Judy Garland. The first version was recorded for the film The Wizard of Oz when Garland was 16 years old, while the second was recorded just before her death during a concert at the Carnegie Hall in New York. The work functions as an alternative biography of Garland’s dramatic life. In addition, this work constitutes a different reading to that which this well-known song represents.
The work will be presented on Monday 7 January 2008 between 10:00-12:00 on radio KOSMOS 93.6






























To be willing to march into hell for a heavenly cause – Utopian songs with Kristian Kristensen

Το έργο αποτελεί την ηχογράφηση μιας ζωντανής συναυλίας 7 τραγουδιών που προέρχονται από μιούζικαλ του Χόλιγουντ της περιόδου του ψυχρού πολέμου. Τα 7 τραγούδια πραγματεύονται καιρικά φαινόμενα και φυσικές καταστροφές και προβάλλουν ένα ουτοπικό αύριο μέσα από τις καιρικές μεταφορές.
Τα τραγούδια είναι τα εξής:
‘Tomorrow’ από το μιούζικαλ ‘Annie’
‘Somewhere over the rainbow’ από το μιούζικαλ ‘Ο Μάγος του Οζ’
‘Climb every mountain’ από την ‘Μελωδία της Ευτυχίας’
‘My favorite things’ από την ‘Μελωδία της Ευτυχίας’
‘When you walk through the storm’ από τo ‘Carousel’
‘The impossible dream’ από τo ‘The Man of La Mancia’
‘Somewhere’ από τo ‘West Side Story’
Το έργο θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008 μεταξύ 10:00-12:00 στον ραδιοφωνικό σταθμό KOSMOS 93.6

To be willing to march into hell for a heavenly cause – Utopian songs with Kristian Kristensen
The work consists of the recording of a live concert with 7 songs, which originate from Hollywood musicals of the cold war period. The 7 songs treat the weather and natural catastrophes. Through the weather metaphors the songs imply a utopian tomorrow.The songs are the following:
‘Tomorrow’ from ‘Annie’
‘Somewhere over the rainbow’ from ‘The Wizard of Oz’
‘Climb every mountain’ from ‘The Sound of Music’
‘My favorite things’ from ‘The Sound of Music’
‘When you walk through the storm’ from ‘Carousel’
‘The impossible dream’ from The Man of La Mancia
‘Somewhere’ from ‘West Side Story’
The work will be presented on Monday 14 January 2008 between 10:00-12:00 on radio KOSMOS 93.6


Τα δύο ηχητικά έργα που θα παρουσιαστούν στο ραδιόφωνο αποτελούν μέρος μιας σειράς έργων του καλλιτέχνη με τίτλο Let it shine που πραγματεύονται τις καιρικές συνθήκες ως αγωγούς πολιτικής προπαγάνδας.

The two sound works that will be presented on the radio are part of a series of works of the artist entitled Let it shine that treat weather conditions as a channel for political propaganda.






























Prologue: Quoting Absence

Το ηχητικό έργο Prologue: Quoting Absence αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας σε εξέλιξη και πραγματεύεται το θέμα της απουσίας. Η τριλογία ακολουθεί την δομή μιας ακαδημαϊκής εργασίας και το συγκεκριμένο έργο λειτουργεί σαν πρόλογος, όπως δηλώνει και ο τίτλος του. O καλλιτέχνης προσκάλεσε τέσσερις καθηγητές από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, που εκπροσωπούν τέσσερις διαφορετικές ακαδημαϊκές κατευθύνσεις (Αστροφυσική, Ιστορία, Φιλοσοφία, Τέχνη) να πραγματοποιήσουν μια θεωρητική συζήτηση για την έννοια της απουσίας. Η συζήτηση αυτή ηχογραφήθηκε και παρουσιάστηκε στον άδειο λευκό χώρο του Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Οξφόρδης το 2006. Το έργο δηλώνει τελικά μια φαινομενική απουσία, καθώς η ίδια η συζήτηση «γεμίζει» τον κενό χώρο και φανερώνει μια έντονη παρουσία.
Παρουσίαση σε μορφή ηχητικής εγκατάστασης την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008 στις 17:00 στην αίθουσα Mini Conference 2 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών


Prologue: Quoting Absence
The sound work Prologue: Quoting Absence is the first part of a trilogy in progress, which deals with the theme of absence. The trilogy follows the structure of an academic dissertation and the first work functions as a prologue, as declared by its title. The artist invited four professors from the University of Oxford, who represent four different academic directions (Astrophysics, History, Philosophy, Art), to realize a theoretical discussion on the idea of absence. The discussion was recorded and presented at the empty white space of the Museum of Modern Art, Oxford in 2006. The work ultimately implies an ostensible absence as the discussion fills the empty space and makes its presence intensely felt.
Presented as a sound installation on Thursday 17 January 2008 at 17:00 in the room Mini Conference 2 of Megaron Mousikis / The Athens Concert hall


Wednesday, December 19, 2007

After Electricity













Στα εγκαίνια της έκθεσης «Σε Ενεστώτα Χρόνο» Ο Γιώργος Σαπουντζής πραγματοποίησε την δράση με τίτλο After Electricity: το υπόλοιπο μιας αρχής με παιδιά από την πέμπτη και έκτη τάξη του 74ου δημοτικού σχολείου Αθηνών. Στην αρχή, τα παιδιά συγκεντρώθηκαν στο φουαγιέ της νέας πτέρυγας του Μεγάρου Μουσικής σχηματίζοντας ένα κύκλο και με την προτροπή του καλλιτέχνη πήρε το καθένα μια στατική πόζα που το αντιπροσωπεύει. Στη συνέχεια, όλοι μαζί ντυμένοι με κουστούμια που είχε σχεδιάσει ο καλλιτέχνης και ακολουθούμενοι από το κοινό ξεκίνησαν από το χώρο της έκθεσης και κατευθυνθήκαν στο πάρκο Ελευθερίας, όπου παρατάχτηκαν γύρω από το άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, το οποίο ήταν καλυμμένο με παρόμοια υφάσματα. Πάνω του προβαλλόταν ένα βίντεο του περιβάλλοντος χώρου από την υποτιθέμενη οπτική του αγάλματος. Η περφόρμανς που ακολούθησε, βασισμένη στην κίνηση, το βλέμμα, την εικόνα και τον ήχο, πρόβαλε την αμφίδρομη σχέση του κοινού και του μνημείου, του έμψυχου και του άψυχου, του προσωπικού και του συλλογικού.

Friday, December 14, 2007

Σε ενεστώτα χρόνο
In Present Tense

Mantalina Psoma


George Drivas


Makis Faros


Lina Theodorou


Christina Dimitriadis


Vangelis Gokas


Yiorgis Yerolymbos


DeAnna Maganias


Nina Papaconstantinou


Andreas Angelidakis

Eleni Kamma





Περισσότερες πληροφορίες για τη μεγάλη έκθεση του ΕΜΣΤ με τίτλο Σε ενεστώτα χρόνο, Νέοι Έλληνες καλλιτέχνες μπορείτε να βρείτε εδώ


More information about EMST's large scale exhibition titled In Present Tense, Young Greek Artists you can find here

Friday, November 23, 2007

10. Το τελευταίο κάδρο / The last frame

Το πρώτο λεύκωμα του Αρχίποφ
ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ
Μην κάθεστε στο περβάζι του παραθύρου.
Συμβουλή

First album by Arkhipov
IN THE WINDOW
Don’t sit on the windowsill.
Advice






Το δεύτερο λεύκωμα του Αρχίποφ
ΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ
Τα παραθυρόφυλλα, που τα είχαν καρφώσει για το χειμώνα, τελικά υποχώρησαν…
Α. Μιχαήλοφ, Σημειώσεις

Second album by Arkhipov
THE OPEN WINDOW
The window frames, nailed shut for the winter, finally gave way…
A.Mikhailov “Notes”














Σχόλιο του Κόγκαν:
Παρατήρησα ότι τοποθετούσε αντικείμενα της πραγματικής ζωής –μια ατμομηχανή, ένα μήλο, ένα πουλί– στη γωνία του παραθύρου, σαν να τα «έπιανε» σ’ αυτή τη γωνιά.
Να ένας παράξενος τρόπος ιδιοποίησης του κόσμου. Παράξενος γιατί δεν αλλάζει ποτέ τίποτα σ’ αυτόν τον κόσμο, δεν αγγίζει τίποτα. Θα τον έλεγα «οπτικό».
Μου θυμίζει εκείνο το παιδικό παιχνίδι στο οποίο κάποιος που έρχεται από μακριά μοιάζει, εν αγνοία του, να στέκεται πάνω στο τεντωμένο σου δάχτυλο.
Aυτό συνεπάγεται λοιπόν ότι ο Αρχίποφ δεν είναι δεμένος με τον κόσμο και ότι δεν συμμετέχει σ’ αυτόν; Και ότι είναι καταδικασμένος να επινοεί φανταστικές καταστάσεις σαν αυτή όπου βάζει, με τη φαντασία του, κάποιον που είναι όρθιος στο δωμάτιο να στέκεται στην άκρη του παραθύρου;

Commentary by Kogan:
I noticed that he would place objects of reality – a steam – engine, an apple, a bird – in the corner of the window, it was as though he was “catching” them in that corner.
Here is a strange act of appropriating the world. Strange because he never changes anything in this world, he never touches anything. I would call it “optical”.
This reminds me of the children’s game when an approaching figure that is far away, unbeknownst to him, winds up on a finger that is pointed under it.
Does this mean, that Arkhipov is not connected to the world and doesn’t participate in it? And he is doomed to the creation of imaginary situations, like the one when the person standing in the room imaginarily winds up on the very edge of the window?


Αποσπάσματα από το 10ο Λεύκωμα της πανομοιότυπης έκδοσης Ο κύκλος 10 χαρακτήρες του Ίλια Καμπακόφ (ΕΜΣΤ, Αρ. Εισ. 158/01), με τίτλο «Ο Αρχίποφ που κοιτάει έξω από το παράθυρο» (51 Χ 36 εκ., σελίδες 50)Extracts from the 10th Album in the facsimile edition The Cycle 10 Characters by Ilya Kabakov (EMST, Inv. No. 158/01), titled “ The Looking-out-the-Window Arkhipov” (51 X 36 cm, pages 50)

Thursday, November 22, 2007

9. Μια φωνή τον γυρεύει / A voice is looking for him

Λέει:
Ήρθα εδώ, στην ενδοχώρα για να ξεφύγω από τη φριχτή ζωή μου στην πόλη.
…Τώρα κάθομαι ώρες ολόκληρες πλάι στο ποτάμι και κοιτάζω τους πλωτήρες ή την αντικρινή όχθη, κατάφυτη από σπαθόχορτο και δάσος πυκνό. Όλα τριγύρω λούζονται σε λιόφωτο πράσινο. Λιβελλούλες πετούν ξυστά πάνω από το νερό. Η σιγή είναι τόσο απόλυτη, που βουίζουν τ’ αυτιά σου, κάπου κάπου ακούγονται οι φωνές της σπιτονοικοκυράς μου και του γερο-θείου μου του Τίσα.
Με πιάνει σιγά σιγά η νύστα. Όλα γίνονται εξωπραγματικά, μισο-αληθινά, μισο-κοιμισμένα. Από κάπου φτάνουν φωνές, όμως δεν ξεχωρίζω τίνος είναι. Απρόσμενα, ακούω τη δική μου φωνή. Για κάποιο λόγο, απαγγέλλει ποίηση.


He says:
I went into this backwoods in order to get away from my horrible urban life.
…Now I sit for days at a time near the river and look either at floats or at the opposite bank, overgrown with sedge and a thick forest. Everything all around is bathed in a green sunlight. Dragonflies skim the water. There is complete, ringing silence, sometimes the voices of my landlady and my neighbor, old Uncle Tisha, can be heard.
Drowsiness gradually overcomes me. Everything becomes unreal, semi-reality, semi-sleep. Voices come from somewhere, but I can’t figure out whose they are. Unexpectedly, I hear my own voice. For some reason it is reading poetry.


Γκαβρίλοφ:
ΦΩΝΕΣ
«Κάποιος τραγουδούσε ευχάριστα, μ’ ένα τρέμουλο ψιλό, όμως ο ίδιος ο τραγουδιστής δεν ήταν ορατός.»
Ι.Σ. Τουργκένιεφ, Καπνός

Gavrilov:
VOICES
“Someone was singing in a pleasant, high treble, but the singer himself was not visible.”
I.S.Turgenev “Smoke”


Το πρώτο λεύκωμα του Γκαβρίλοφ
ΦΩΝΕΣ (1)
- Όλοι έφυγαν ήδη πριν από λίγο.
- Τι;
Α.Π. Τσέχοφ, Ο γάμος

First album by Gavrilov
VOICES (1)
- Everyone left quite a while ago already.
- What?
A.P. Chekhov “The Wedding”


Ματρένα Πετρόβνα Γκάι: Τύχων Ζαχάροβιτς!
Τύχων Ζαχάροβιτς Λόεφ: Εδώ είμαι!

Matrena Petrovna Gai: Tikhon Zakharovich!
Tikhon Zakharovich Loev: I’m here!

Τύχων Ζαχάροβιτς Λόεφ: Ματρένα Πετρόβνα!
Ματρένα Πετρόβνα Γκάι: Τι;

Tikhon Zakharovich Loev: Matrena Petrovna!
Matrena Petrovna Gai: What?


Βολόντια, πού είσαι ;
Είμαι εδώ.

Volodya, where are you?
I’m here.


Βολόντια, είσαι εκεί;
Δεν ξέρω.

Volodya, are you here?
I don’t know.


τέρας παλιού παραμυθιού
η Σουράλια που κουλουριάζεται σα μεγάλη ρίζα
στριφογυρνά στο χώμα σα δίνη
ή κλαίει με λυγμούς στου βάλτου το τέλμα
ή περιμένει πίσω από τους θάμνους
ξαφνικά παριστάνοντας τη σμεουριά
φιλά σαν αράχνη
με στόμα αόρατο

a monster from an old fairytale
Shuralya curling up as the snag
It twists in a whirlwind across the ground
or it sobs in the boggy marsh
or it waits behind a bush
suddenly pretending to be a raspberry bush
or it will leave its spider kiss
with an invisible mouth



κίνησε λιγάκι τον γαλάζιο κήπο
σαν καπέλο πάνω από τα μάτια
πάρε αδιάβροχο μαζί σου
τρία είναι τα ζωντανά αρώματα
του ανέμου, του νερού και της γαλάζιας φλόγας
τα μονοπάτια έγιναν ακίνητα σα φλέβες άμμου
κλείδωσε την αυλόπορτα του κήπου
άφησε την κερασιά να περιπλανηθεί
στα άλλα δέντρα
σκιές του βράχου
άσε την ξεχασμένη ιδέα
αόρατων φυτών να υψωθεί
κάτω από το χώμα
σ’ ένα χορό κυκλικό


move the blue garden a bit
like a hat over the eyes
take a raincoat with you
there are three live scents
of the wind, the water, and of the blue flame
the paths have become still like sandy veins
lock the garden gate
let the cherry tree float about
in the former trees
rocky shadows
let the forgotten idea
of invisible plants rise up
from underground
in a round dance




γιατί από το κενό γεννηθήκαμε
και κλαίμε, αγκαλιάζοντας αυτό το κενό
μόνοι μας
για να μην είναι άδειος ο ιερός τόπος
ο τόπος που βρίσκεσαι

because we were born out of emptiness
and we cry, embracing that emptiness
with ourselves
so that the holy place would not be empty
the place where are you


Σχόλιο του Κόγκαν:
Έχει ενδιαφέρον το ότι γι’ αυτόν οι «φωνές» ακούγονται διαλογικά». Υπάρχουν «φωνές» δεξιά και αριστερά.
«Από εδώ – και από εκεί»
«Ερώτηση - απάντηση»…


Commentary by Kogan:
It’s interesting that the “voices” sound “dialogic” for him. There are “voices” on the right and on the left.
“From here – from there”
“Question – answer”…

Σχόλιο του Σέφνερ:
Νομίζω πως οι στίχοι αυτοί δεν είναι «δικοί του».
Και εδώ πάλι, η «Φωνή» κάποιου ξανακούγεται μέσα από αυτόν…

Commentary by Shefner:
It seems to me that these verses are “not his”.
Here again, someone’s “Voice” is resounding through him…

Σχόλιο της Λούνινα:
Έχω την αίσθηση ότι κάποιος συνέχεια τον γυρεύει, τον φωνάζει…

Commentary by Lunina:
I have the feeling that someone is always looking for him, calling him…


Αποσπάσματα από το 9ο Λεύκωμα της πανομοιότυπης έκδοσης Ο κύκλος 10 χαρακτήρες του Ίλια Καμπακόφ (ΕΜΣΤ, Αρ. Εισ. 157/01), με τίτλο « Ο ελεύθερος Γκαβρίλοφ» (51 Χ 36 εκ., σελίδες 43)
Extracts from the 9th Album in the facsimile edition The Cycle 10 Characters by Ilya Kabakov (EMST, Inv. No. 157/01), titled “The Released Gavrilov” (51 X 36 cm, pages 43)

Wednesday, November 21, 2007

8. Όλες οι γωνίες / All the corners

ΛΕΕΙ:
…Πριν πάρω σύνταξη δούλευα σε μια επιτροπή επιθεώρησης στο υπουργείο και έκανα συχνά επαγγελματικά ταξίδια. Πολλές φορές λάμβανα μέρος σε συνέδρια, μερικές φορές στο προεδρείο, πέντε ολόκληρες ώρες, και οι ομιλούντες μακρηγορούσαν.
Μ’ έπιανε υπνηλία και, για να μην αποκοιμηθώ σχεδίαζα με το μολύβι στα συνεδριακά έντυπα. Το αφεντικό μου, ο Σόκολοφ έλεγε: «Τι κάνεις εκεί, Νικολάι Αλεξέγεβιτς, καταστρέφεις τα έγγραφα; Γιατί δεν παίρνεις ένα χαρτί λευκό;». Είχα όμως πια τόσο πολύ συνηθίσει να σχεδιάζω στα περιθώρια, που και στα λευκά χαρτιά σχεδίαζα καλύτερα στις γωνίες και τα περιθώρια, στη μέση δεν μπορούσα να σχεδιάσω τίποτα. Τα ταξινομούσα αμέσως, πολλά τα πετούσα και τα υπόλοιπα τα τακτοποιούσα.


HE SAYS:
… Before my retirement I worked on an inspection committee at our ministry and I often went on business trips. Often I had to sit at conferences, sometimes in the presidium, for five hours, the speeches were long.
I would want to go to sleep, and sometimes I would draw on all the conference materials with my pencil just to keep from doing so. My boss at the time, Sokolov, would say: “What are you doing, Nikolai Alekseevich, running documents? Why don’t you use a clean piece of paper?” But by then I had gotten so used to drawing in the margins, that even on a white piece of paper I could draw well only in the margins and corners, but I couldn’t draw anything in the middle. I sorted through it all immediately, I threw out a lot, and the rest I put in order.

Το πρώτο λεύκωμα του Μαλίγκιν
ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ
…Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε κανείς στη γωνία όπως νομίζαμε…
Ι. Τουργκένιεφ, Καπνός

First album by Maligin
IN THE CORNER
… Actually, there was no one in the corner where it seemed…
I. Turgenev ’’Smoke”




Σχόλιο της Μαλίγκινα:
Όταν ήταν νέος, ήταν όμορφος, λεπτός, αλλά πολύ ντροπαλός και συγκρατημένος… Συναντηθήκαμε στη γωνία. Γινόταν χορός στο τεχνολογικό ινστιτούτο.
Όλοι χόρεψαν και εμείς οι δυο στεκόμαστε όρθιοι ακουμπώντας στον τοίχο όλη τη βραδιά. Η βραδιά τελείωνε. Τον ρώτησα: «Και γιατί δεν χορεύεις; Δεν ξέρεις;» «Όχι», είπε. «Ξέρω, αλλά φοβάμαι να πάω στην πίστα». «Κι εγώ το ίδιο» του είπα.
Έτσι συναντηθήκαμε...


Commentary by Maligina:
When he was young he was handsome, thin, but very shy and inhibited…We met in the corner. There was a dance at our technical institute.
Everyone had already been dancing for a while, and we were standing alone along the wall all evening. Everything was almost over. I said to him: ’’And why aren’t you dancing? Don’t you know how?” ’’No” he said ’’I know how, but I’m afraid to go to the center. ’’I said to him: ’’So am I.”
That’s how we met…

Δεύτερο λεύκωμα του Μαλίγκιν
ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ
…Σύρθηκε στην κώχη και κοίταξε κάτω…
Ι. Τσάμπι, Κουμάσα-ούνι


Second album by Maligin
ALONG THE EDGE
…He crawled to the very edge and looked down…
I. Champi ’’Kumasa-uni”






Το τέταρτο λεύκωμα του Μαλίγκιν :
ΣΤΙΣ ΓΩΝΙΕΣ
…Όπου η γωνία Α ισούται με τη γωνία Β…
Βιβλίο Γεωμετρίας


Fourth album by Maligin:
IN THE CORNERS
…Where angle A is equal to angle B…
Geometry textbook

Το πέμπτο λεύκωμα του Μαλίγκιν:
ΣΤΙΣ ΑΚΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΓΩΝΙΕΣ
…τελικά όλοι κάθισαν και έγινε ησυχία.
Ι. Τουργκένιεφ, Οι τραγουδιστές


Fifth album by Maligin:
ALONG THE EDGES AND CORNERS
…Finally, everybody sat down and it became quiet.
I. Turgenev ’’The Singers”





Σχόλιο του Σέφνερ:
Από θεολογική άποψη, τα σχέδιά του είναι άμεμπτη αντανάκλαση της κοσμικής ιεραρχίας. Όχι μόνο δεν πάει στο κέντρο, στη μέση, ούτε να γειτνιάσει μ’ αυτό δεν επιθυμεί.
Ο άνθρωπος, όπως ολόκληρος «αυτός» ο κόσμος, καταλαμβάνει την περιφέρεια, την «άκρη».
Το κέντρο δεν του ανήκει.

Commentary by Shefner:
From the theological point of view, his drawings are an irreproachable reflection of a cosmic hierarchy. Not only does man not occupy the middle or the center, but he cannot even be located near it.
Man, just like all of ’’this” world, occupies the periphery, the “edge”.
The center doesn’t belong to him.


Σχόλιο της Λούνινα:
Νομίζω πως τη γυναίκα του την αγαπάει αληθινά.

Commentary by Lunina:
I think he really loves his wife.


Αποσπάσματα από το 8ο Λεύκωμα της πανομοιότυπης έκδοσης Ο κύκλος 10 χαρακτήρες του Ίλια Καμπακόφ (ΕΜΣΤ, Αρ. Εισ. 156/01), με τίτλο «Ο διακοσμητής Μαλίγκιν» (51 Χ 36 εκ., σελίδες 72)
Extracts from the 8th Album in the facsimile edition The Cycle 10 Characters by Ilya Kabakov (EMST, Inv. No. 156/01), titled “ The Decorator Maligin” (51 X 36 cm, pages 72)

Tuesday, November 20, 2007

7. Καλός στα μαθηματικά / Good at math

ΛΕΕΙ:
Στίρεμ 46:
1. Η εμφάνιση δεύτερης, τρίτης κτλ. προόδου είναι πιθανή, δεδομένης της ύπαρξης ειδικών (σίγκβερτ) σφαλμάτων στην πρώτη «κύρια» πρόοδο.
2. Το πεδίο υπεράνω της «κύριας» προόδου, σύμφωνα με την ανάπτυξη της προόδου αυτής καθαυτής και περαιτέρω, ενισχύεται (διαστέλλεται) λόγω της δυνητικής πιθανότητας εμφάνισής σε αυτήν δεύτερης, τρίτης κτλ. προόδου και, δεδομένης της τάσης της κύριας προόδου προς στο άπειρο, τείνει και το ίδιο προς αυτό.
Θα εξετάσουμε εδώ οκτώ παραδείγματα «κύριας» ακολουθίας
που αποτελείται από 5, 7, 10, 11 και 15 ψηφία.



HE SAYS:
Stirem 46:
1. The emergence of a second, third, etc. series is possible given the appearance of special (sigvert) errors in the first “primary” series.
2. The field above the “primary” series, in accordance with the extension of the series itself, and furthermore it is strengthened (expands) because of the potential possibility of the emergence in it of a second, third, etc. series, and given the approach of the “primary” series to infinity, itself also strives toward infinity.
We will examine here eight instances with a “primary” series consisting of 5,7,10,11, and 15 figures.


Γκόρσκι
ΣΦΑΛΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ
«Η πρόοδος ηρεμεί»
Από συνομιλίες.

Gorsky
ERROR OF THE SERIES
“The series calms”
From conversations.




















Σχόλιο της Γκόρσκαγια:
Ο γιος μου, από μικρός, ήταν καλός στα μαθηματικά. Αποφοίτησε από τη Μαθηματική Σχολή της Μόσχας με άριστα και στο πανεπιστήμιο τον δέχτηκαν μεταξύ των πρώτων και ευφυέστερων.
Όλοι του οι καθηγητές έλεγαν ότι θα είχε μέλλον στα μαθηματικά. Δεν καταλαβαίνω τίποτα απ’ αυτά, πάντως, όταν σπούδαζε στη σχολή, έκανε ακόμη και δικές του ανακοινώσεις.
Πιστεύω πως ό,τι επακολούθησε ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης του υπερκόπωσης. Την υγεία του δεν την πρόσεχε ποτέ, και όταν πια δεν έμενε μαζί μας, έτρωγε ελάχιστα.
Όλες του τις σημειώσεις και τα προσχέδια (σαν αυτά) τα φυλάω στο ντουλάπι του, σε πλήρη τάξη.

Commentary by Gorskaya:
My son has had mathematical ability since childhood. He graduated from Moscow Mathematics School with flying colors and was admitted to the university among the best and the brightest.
All his teachers saw a mathematical future for him. I don’t understand anything about this, but when he was studying in school he even had his own publications.
I believe that what happened was the result of this extreme exhaustion. He never paid attention to his health, and when he moved away from us, he ate very poorly.
All of his notes and drafts (like these) are kept in his closet in complete order.


Σχόλιο του Κόγκαν:
Κατά την άποψή μου, εδώ έχουμε μια τολμηρή προσπάθεια ορισμού του «ερεστισμού».
Το πρόβλημα προφανώς κινητοποίησε και τον ίδιο τον Γκόρσκι, για έναν παραπάνω λόγο, ότι ήταν ιδιαίτερα χαρισματικός άνθρωπος – δεν είναι τυχαίο ότι πολλά στοιχεία του έργου του έχουν ένα καθαρά προσωπικό ύφος.
Η ιδέα που προτείνει μπορεί, κατά τη γνώμη μου, να συνοψισθεί στα ακόλουθα:
Αν κάποιο στοιχείο της προόδου παρατεθεί ποιοτικά στην πλήρη πρόοδο και δεν αφομοιωθεί από αυτήν, τότε η τάση οδηγεί σε αιφνίδια (ερεστική) εμφάνιση νέας προόδου.

Commentary by Kogan:
As far as I can understand, here is undertaken a bold attempt to describe and reveal the mechanism of “heuristicism”.
This problem really got to Gorsky himself, apparently, especially as a question of his own giftedness – it is not accidental that many elements in his work are of a clearly personal nature.
The idea which he proposes, in my opinion, can be reduced to the following:
If any element of the series is qualitatively juxtaposed to the entire series and cannot be assimilated by the series, then this tension leads to a sudden (heuristic) appearance of a new series.


Σχόλιο της Λούνινα:
Με προβληματίζουν αληθινά οι τρεις τελευταίες σελίδες των σχεδίων, όπου το μικρό σπιτάκι και ο άνθρωπος είναι εντελώς, μα εντελώς περιττά…

Commentary by Lunina:
I am really worried by the three pages of the next to last series of drawings, where the little house and the person are entirely, entirely superfluous…


Αποσπάσματα από το 7ο Λεύκωμα της πανομοιότυπης έκδοσης Ο κύκλος 10 χαρακτήρες του Ίλια Καμπακόφ (ΕΜΣΤ, Αρ. Εισ. 155/01), με τίτλο « Ο μαθηματικός Γκόρσκι» (51 Χ 36 εκ., σελίδες 37)
Extracts from the 7th Album in the facsimile edition The Cycle 10 Characters by Ilya Kabakov (EMST, Inv. No. 155/01), titled “Mathematical Gorski” (51 X 36 cm, pages 37)