9. Μια φωνή τον γυρεύει / A voice is looking for him

Λέει:
Ήρθα εδώ, στην ενδοχώρα για να ξεφύγω από τη φριχτή ζωή μου στην πόλη.
…Τώρα κάθομαι ώρες ολόκληρες πλάι στο ποτάμι και κοιτάζω τους πλωτήρες ή την αντικρινή όχθη, κατάφυτη από σπαθόχορτο και δάσος πυκνό. Όλα τριγύρω λούζονται σε λιόφωτο πράσινο. Λιβελλούλες πετούν ξυστά πάνω από το νερό. Η σιγή είναι τόσο απόλυτη, που βουίζουν τ’ αυτιά σου, κάπου κάπου ακούγονται οι φωνές της σπιτονοικοκυράς μου και του γερο-θείου μου του Τίσα.
Με πιάνει σιγά σιγά η νύστα. Όλα γίνονται εξωπραγματικά, μισο-αληθινά, μισο-κοιμισμένα. Από κάπου φτάνουν φωνές, όμως δεν ξεχωρίζω τίνος είναι. Απρόσμενα, ακούω τη δική μου φωνή. Για κάποιο λόγο, απαγγέλλει ποίηση.

He says:
I went into this backwoods in order to get away from my horrible urban life.
…Now I sit for days at a time near the river and look either at floats or at the opposite bank, overgrown with sedge and a thick forest. Everything all around is bathed in a green sunlight. Dragonflies skim the water. There is complete, ringing silence, sometimes the voices of my landlady and my neighbor, old Uncle Tisha, can be heard.
Drowsiness gradually overcomes me. Everything becomes unreal, semi-reality, semi-sleep. Voices come from somewhere, but I can’t figure out whose they are. Unexpectedly, I hear my own voice. For some reason it is reading poetry.


Γκαβρίλοφ:
ΦΩΝΕΣ
«Κάποιος τραγουδούσε ευχάριστα, μ’ ένα τρέμουλο ψιλό, όμως ο ίδιος ο τραγουδιστής δεν ήταν ορατός.»
Ι.Σ. Τουργκένιεφ, Καπνός

Gavrilov:
VOICES
“Someone was singing in a pleasant, high treble, but the singer himself was not visible.”
I.S.Turgenev “Smoke”


Το πρώτο λεύκωμα του Γκαβρίλοφ
ΦΩΝΕΣ (1)
- Όλοι έφυγαν ήδη πριν από λίγο.
- Τι;
Α.Π. Τσέχοφ, Ο γάμος

First album by Gavrilov
VOICES (1)
- Everyone left quite a while ago already.
- What?
A.P. Chekhov “The Wedding”

Ματρένα Πετρόβνα Γκάι: Τύχων Ζαχάροβιτς!
Τύχων Ζαχάροβιτς Λόεφ: Εδώ είμαι!

Matrena Petrovna Gai: Tikhon Zakharovich!
Tikhon Zakharovich Loev: I’m here!

Τύχων Ζαχάροβιτς Λόεφ: Ματρένα Πετρόβνα!
Ματρένα Πετρόβνα Γκάι: Τι;

Tikhon Zakharovich Loev: Matrena Petrovna!
Matrena Petrovna Gai: What?

Βολόντια, πού είσαι ;
Είμαι εδώ.

Volodya, where are you?
I’m here.

Βολόντια, είσαι εκεί;
Δεν ξέρω.

Volodya, are you here?
I don’t know.

τέρας παλιού παραμυθιού
η Σουράλια που κουλουριάζεται σα μεγάλη ρίζα
στριφογυρνά στο χώμα σα δίνη
ή κλαίει με λυγμούς στου βάλτου το τέλμα
ή περιμένει πίσω από τους θάμνους
ξαφνικά παριστάνοντας τη σμεουριά
φιλά σαν αράχνη
με στόμα αόρατο

a monster from an old fairytale
Shuralya curling up as the snag
It twists in a whirlwind across the ground
or it sobs in the boggy marsh
or it waits behind a bush
suddenly pretending to be a raspberry bush
or it will leave its spider kiss
with an invisible mouth

κίνησε λιγάκι τον γαλάζιο κήπο
σαν καπέλο πάνω από τα μάτια
πάρε αδιάβροχο μαζί σου
τρία είναι τα ζωντανά αρώματα
του ανέμου, του νερού και της γαλάζιας φλόγας
τα μονοπάτια έγιναν ακίνητα σα φλέβες άμμου
κλείδωσε την αυλόπορτα του κήπου
άφησε την κερασιά να περιπλανηθεί
στα άλλα δέντρα
σκιές του βράχου
άσε την ξεχασμένη ιδέα
αόρατων φυτών να υψωθεί
κάτω από το χώμα

σ’ ένα χορό κυκλικό


move the blue garden a bit
like a hat over the eyes
take a raincoat with you
there are three live scents
of the wind, the water, and of the blue flame
the paths have become still like sandy veins
lock the garden gate
let the cherry tree float about
in the former trees
rocky shadows
let the forgotten idea
of invisible plants rise up
from underground
in a round dance

γιατί από το κενό γεννηθήκαμε
και κλαίμε, αγκαλιάζοντας αυτό το κενό
μόνοι μας
για να μην είναι άδειος ο ιερός τόπος
ο τόπος που βρίσκεσαι

because we were born out of emptiness
and we cry, embracing that emptiness
with ourselves
so that the holy place would not be empty
the place where are you

Σχόλιο του Κόγκαν:
Έχει ενδιαφέρον το ότι γι’ αυτόν οι «φωνές» ακούγονται διαλογικά». Υπάρχουν «φωνές» δεξιά και αριστερά.
«Από εδώ – και από εκεί»
«Ερώτηση - απάντηση»…

Commentary by Kogan:
It’s interesting that the “voices” sound “dialogic” for him. There are “voices” on the right and on the left.
“From here – from there”
“Question – answer”…

Σχόλιο του Σέφνερ:
Νομίζω πως οι στίχοι αυτοί δεν είναι «δικοί του».
Και εδώ πάλι, η «Φωνή» κάποιου ξανακούγεται μέσα από αυτόν…

Commentary by Shefner:
It seems to me that these verses are “not his”.
Here again, someone’s “Voice” is resounding through him…

Σχόλιο της Λούνινα:
Έχω την αίσθηση ότι κάποιος συνέχεια τον γυρεύει, τον φωνάζει…

Commentary by Lunina:
I have the feeling that someone is always looking for him, calling him…

Αποσπάσματα από το 9ο Λεύκωμα της πανομοιότυπης έκδοσης Ο κύκλος 10 χαρακτήρες του Ίλια Καμπακόφ (ΕΜΣΤ, Αρ. Εισ. 157/01), με τίτλο « Ο ελεύθερος Γκαβρίλοφ» (51 Χ 36 εκ., σελίδες 43)
Extracts from the 9th Album in the facsimile edition The Cycle 10 Characters by Ilya Kabakov (EMST, Inv. No. 157/01), titled “The Released Gavrilov” (51 X 36 cm, pages 43)