ΛΕΕΙ: Όταν ήμουνα παιδί, κάθισα σχεδόν μισό χρόνο μέσα στην ντουλάπα, όπου δεν μπορούσε να μ’ ενοχλήσει κανείς και μπορούσα να φανταστώ τι γινόταν στο δωμάτιο από τους ήχους που έφταναν μέσα από το τοίχωμα.Καθόμουνα εκεί μέσα και φανταζόμουνα ότι έβγαινα και πετούσα, υψωνόμουν πάνω από την πόλη και τη γη ολόκληρη, χανόμουν στον ουρανό…Καθόμουνα εκεί τόσο πολύ, που, όταν άνοιξα την πόρτα, δεν μπορούσα να δω τίποτα από το εκτυφλωτικό φως.
HE SAYS: As a child I sat in the closet for half a year, where no one could disturb me, and I could imagine what was going on in the room by the sounds coming through the wall. Sitting there, I imagined to myself that I was flying out of the closet and rising over the city and over the entire earth and I was disappearing into the sky…I would sit there for so long that when I opened the door I couldn’t see anything from the blinding light.
H πίσω αυλή του σπιτιού μας / The backyard of our house
Oδός Ρόζας Λούξεμπουργκ / Rosa Luxemburg Street
O ουρανός / The sky
Τρίτο Λεύκωμα του Πριμακόφ:
ΛΕΞΕΙΣ
…Αλλά άρθρωνε μόνο λέξεις χωρίς νόημα ...
Β. Καβερίν, Οι δύο καπετάνιοι
Third album by Primakov:
WORDS
…But he pronounced only nonsensical words…
V.Kaverin. Two Captains
Φρέσκια ντομάτα / A fresh tomato
Άσπρο σύννεφο / A white cloud
Λαμπερή μέρα / A bright day
Σχόλιο του Κόγκαν:
Προφανώς, καθώς καθόταν στη ντουλάπα, τον κατέλαβε ξαφνικά πανικός και, για να ηρεμήσει, άρχισε να λέει στον εαυτό του: «Είμαι στην ντουλάπα! Είμαι στην ντουλάπα!».
Το γεγονός ότι «ονόμασε» το χώρο απέβη γι’ αυτόν σημαντικός και σωτήριος μηχανισμός.
Γίνεται, ασυνείδητα, νομιναλιστής και φυσικά, όταν κοιτάζει έξω από την ντουλάπα, βλέπει λέξεις αντί για πράγματα.
Commentary by Kogan:
Apparently, when he was sitting in the closet, he was suddenly overcome by terror and in order to calm himself down he Kept repeating to himself “I’m in the closet! I’m in the closet!”
Hence, “naming” became an important and saving device for him.
He is becoming an unconscious nominalist and, of course, when he looks out from the closet he sees words instead of things.
Σχόλιο της Λούνινα:
Μόνο μια ψυχή που μένει κλειδωμένη και περιστοιχίζεται παντού από σκότος θα μπορούσε να ονειρευτεί με τόσο πάθος τα μακρινά μέρη που λούζονται στο λιόφωτο, τους ελεύθερους ορίζοντες... Η ψυχή ανεβαίνει απαλά και χάνεται στον γαλανό ουρανό…
Commentary by Lunina:
Only a soul sitting locked up and surrounded on all sides by darkness could dream with such fervor about far away places bathed in sunlight, about the unbounded horizon… It (the soul) smoothly ascends and disappears in the blue sky…
Αποσπάσματα από το 1ο Λεύκωμα της πανομοιότυπης έκδοσης Ο κύκλος 10 χαρακτήρες του Ίλια Καμπακόφ (ΕΜΣΤ, Αρ. Εισ. 149/01), με τίτλο «Ο Πριμακόφ που κάθεται στην ντουλάπα» (51 Χ 36 εκ., σελίδες 47)
Extracts from the 1st Album in the facsimile edition The Cycle 10 Characters by Ilya Kabakov (EMST, Inv. No. 149/01), titled “Sitting-in-the-closet Primakov” (51 X 36 cm, pages 47)
No comments:
Post a Comment